Pazar

kusmaktan korkuyorsan yaz.

selam.yine nerden başlamam gerektiği konusunda epey kararsız durumdayım.o kadar çok düşünüyorum ki çarpışan arabalar hız sınırını aştı.zaten lunaparktan baya uzaklaşmış durumdayım bu daha çok otopark gibi,deniz otobüsü gibi gittiğim boktan heryere benziyor aslında.bazen tanıdığım insanları kafamda hayal ettiğime inanıyorum.tanıdığımı sandığım insanların güzel yönleriyle yaşamayı seçmiş olabilir miyim? oysa ben;
ben sıkılınca çay kaşığıyla bardağın dibi çıkana dek karıştıran kızım.ben izlediği filmin her karesini ezbere bilen ama adını bilmeyen kızım,küçükken yeşil biberi yılana benzetip yemeyen pırasa tenceredeki kusmuktur diyen kızım.gecenin köründe babasını beklemek için parlament sinema kusağındaki bütün filmleri izlemis 5 yaşındaki pijamalı kızım,diş macunu yiyen kız,gece babası ona şam kurabiyesi getiriyor diye en çok şam kurabiyesi seven kız,ben teyzesinin muhasebe bürosunda daktiloda defalarca tıkırdatan kızım,altına işeyip anne değiştir! diyen kızım ve amına koduğumun çocuğu sana bunları laf aralarında anlatan seni defalarca güldüren şaşırtan sana hiç yalan söylemeyen yoo yoo pardon seni sevmedim derken yalan söylemis kızım
ve sen farketmedin bile ve sen sevmeye bile çalışmadın .
şimdi çaresizsin diye onu sevdiğini san ama önce beni ara dimi aptal hatırla! seni artık sevemiyorum dediğin için ayrılan o kızım.
ve aptal gururun onu öldürdüğünü bile bile o aptal filmlerin o lanet sahnelerine inanarak mutlu son bekleyen kızım.
anneler çocuklarına çok fazla film izletmemeliler.